Wat je denkt is wat je wordt
Met volle angst vooruit!
Ooit was ik de koningin van het doemdenken en zag ik niet overal beren, maar olifanten op de weg. Daarbij kwam nog eens kijken dat ik door een totaal andere bril naar mezelf en de wereld leek te kijken dan de mensen om mij heen. Ik stond altijd in de starthouding om mezelf te overladen met kritiek en dit het liefste voor iemand zijn zegje wilde gaan doen. Spreekbeurten, examens, optredens en presentaties, het waren allemaal redenen om al nachten van te voren niet te kunnen slapen of om de meest ingenieuze smoesjes te bedenken. Dat ik met dit talent voor zwartkijken later koos voor een beroep in de spotlights werd, van de positieve kant bekeken, een leuke uitdaging! Als docent muziek in het basisonderwijs en verschillende kunstinstellingen en als dirigent van jeugdorkesten waren er vaak vele ogen (en camera’s!) op mij gericht.
Gelukkig had ik ook nog een ander talent en dat was vooral niet laten merken hoe onzeker ik van binnen was. Voor elke activiteit waar ik tegenop zag en waarvan ik zeker wist dat het me niet zou gaan lukken had ik een ander masker in de kast liggen. De term ‘met volle angst vooruit’ was absoluut van toepassing op mij!
Het verandertraject
Het zal je dan vast niet verbazen dat er een punt in mijn leven kwam waarop ik dit gevecht tegen mezelf niet meer vol kon houden. Nou ja, beter gezegd, mijn lichaam hield dit niet meer vol. Ik was oververmoeid, kreeg paniekaanvallen en kon soms letterlijk niet meer op mijn benen blijven staan. Ik stortte mij daarom ‘enthousiast’ in verschillende therapietrajecten en was ervan overtuigd dat ik totaal veranderd en als herboren daar weer uit zou gaan komen. De therapeuten zouden mij zeker gaan helpen om te veranderen! En eerlijk is eerlijk veel van de therapiesessies die ik volgde waren daar vaak op gericht. Ook doken we keer op keer in mijn verleden dat niet altijd even rooskleurig was verlopen. Ik kreeg mijn paniekstoornis onder controle, maar met mijn zelfbeeld, zelfvertrouwen en fysieke klachten was het nog altijd niet best gesteld.
Mislukt of toch niet?
Ik ging na een flinke time-out weer aan het werk en liep al snel weer tegen veel van dezelfde dingen aan. Ik was teleurgesteld en boos op mezelf dat ik na het volgen van zoveel therapieën nog steeds niet was veranderd! Mijn omgeving reageerde ook vaak verbaasd en zelfs geïrriteerd. Ik had toch zoveel therapie gehad? Had ik dan nog steeds niets geleerd? En waarom deed ik toch altijd zo moeilijk en negatief over mezelf? Dat was nog meer aanleiding om me niets waard te voelen en steeds harder mijn best te willen doen om mezelf te veranderen.
Dit alles heeft geduurd tot er een paar belangrijke kwartjes gingen vallen. Er kwam een aantal mensen, boeken en situaties op mijn pad die ineens een ingang bij mij vonden om tot ‘nieuwe’ inzichten te komen. Ik schrijf het woordje ‘nieuwe’ bewust tussen haakjes, omdat ik ervan overtuigd ben dat er al meer mensen voorbij waren gekomen die dat op hun manier ook hadden geprobeerd. Het was alleen niet het juiste moment voor mij of het was niet de manier die mij kon aanraken.
Inzichten die mij hebben geholpen
De komende tijd wil ik met jullie graag delen welk pad ik heb bewandeld en tot welke inzichten ik ben gekomen. Inmiddels heb ik mijn eigen praktijk waarin ik mensen op verschillende manieren begeleid bij het herinneren aan wie ze eigenlijk zijn.
Als je niet oppast word je namelijk wat je denkt!
Je kunt mij ook volgen op Facebook of Instagram @cintaspirituelepraktijk
